Rozdział 2 Przeciwnik

Powrót do naszej bazy nie zajął mi  specjalnie długo. Miałem jednak wątpliwości związane z naszą teraźniejszą sytuacją. Jeśli żandarmeria wpadnie na nasz trop, to nie mamy zbyt dużych szans na ucieczkę, a zabicie ich nie wchodzi w grę. Mogą gównianie wykonywać swoją robotę, ale ich śmierć wywoła panikę wśród ludzi i nie przyniesie nam niczego dobrego... Idąc tym tropem nigdy stąd nie wyjdziemy. W takim wypadku muszę podjąć trochę szaloną, ale chyba jedyną słuszną decyzję. Ukradniemy naszą drogę ucieczki i przetrwamy! Tym razem nie pozwolę im umrzeć... Chwila, ta droga nie prowadzi mnie na ścieżkę zwiadowców, idąc ją nie spotkam Erwina i członków mojego zespołu...    Rzucić wyzwanie losowi? Może tak? W takim razie wezmę całą pulę, najpierw zadbam o to, by pozostali bezpieczni na powierzchni, a później dołączę do oddziału Erwina. Moje ideały się nie zmieniły, nadal zamierzam wyrżnąć wszystkich tytanów i nie mogę o tym zapomnieć. Pierwszy krok to zdobycie sprzętu do trójwymiarowego manewru, bez niego nie wygramy.

Wszedłem do domu i zastałem go w troszeczkę lepszym stanie niż gdy wychodziłem, ale nadal miałem parę uwag. W kącie walały się ledwie widoczne okruszki chleba, w rogu dywaniku zauważyłem kurz, a na ścianie była mała planka o średnicy ok. 4 mm. Może jednak nie będę kazał jej już dzisiaj tego poprawić, jest już wieczór mimo wszystko. Moje rozmyślenia przerwał szelest z lewej strony. To był Farlan.

- Już wróciłeś. Levi? - nie podoba mi się jego postawa- Wiesz, że nie chce, abyś miał wrażenie, iż próbuję cię kontrolować, ale... - na chwile zawahał się jakby raz jeszcze chciał przemyśleć swoje słowa i kontynuował- kogo tym razem zabiłeś? - pytanie było przewidywalne, ale nie odpowiadałem na nie- Widzę krew na twoim sztylecie, dodatkowo długo cię nie było i twoja reakcja na moje słowa to wystarczająco.

-....- przez chwilę milczałem, Farlan jak zawsze potrafi dobrze połączyć fakty, nic nadzwyczajnego. Wiedziałem również, co mu powiem- Skoro wiesz, to czemu pytasz?

- Levi, wszyscy mówią o tym, że jakiś nadziany koleś i jego ludzie zostali zabici przez jedno osobę. Żandarmeria została już wezwana, a każdy, kto choć trochę zna tutejsze tereny, domyśla się, że to byłeś ty! Wystarczy, że przycisną odpowiednią osobę i sytuacja zrobi się nieprzyjemna...- niedobrze, nie pomyślałem, że żandarmeria mogłaby działać tak szybko. Nasza sytuacja staje się z minuty na minutę coraz bardziej gówniana.

- Nie zabiłem go, tylko porządnie skopałem, jeśli chodzi o jego sługi, to nimi nikt za bardzo się nie przejmie- zgaduję po jego minie, że go nie przekonałem.

- Nawet jeśli zostawiłeś go tam wiedząc, że umrze. Lepiej przez jakiś czas się nie wychylaj- co on powiedział? Mam się ukrywać? To nie zmieni mojej sytuacji, prędzej czy później trafimy na ich czarną listę, nie lepiej jest więc coś na tym zyskać?

- Farlan, nie będę się ukrywać. - jego mina mówiła mi, że chce mnie jakoś pouczyć, ale skutecznie uciszyłem go samym spojrzeniem- Zamierzam zaatakować tych gównianych policjantów i zdobyć sprzęt do trójwymiarowego manewru- nie pamiętam kiedy ostatni raz widziałem go aż tak przerażonego i zszokowanego jak teraz.

- Levi, czy ci odbiło??

- Nie, bez tego nigdy nie wyjdziemy z podziemia- powiedziałem dość spokojnie i luźno jak na taką sytuację- Czy nie jest to warte podjęcia ryzyka?

- Możliwe, że tak, ale jeśli nam się nie uda, to...

- Nie martw się na zapas, damy radę - mimo pewnego głosu miałem wątpliwości, ale nie poddałem się im. Jeśli zaczynasz wątpić, umierasz.

*

Nigdy nie sądziłem, że zostanę przydzielony do tak beznadziejnego zajęcia jak odnalezienie i zlikwidowanie zabójców- albo zabójcy- Sadwey'a, Ten obrzydliwy i pyszałkowaty szlachcic nie był przeze mnie lubiany, ale miał wpływy i pomagał nam z własnej woli. Mieliśmy z tego korzyść. Teraz, aby nie odstraszyć innych, musimy ukarać winnych. Ach ta polityka. Jednak nadal nie do końca rozumiem myślenie kapitana Ackermana. Jest przerażającym człowiekiem i lepiej z nim nie zadzierać, więc nie za bardzo marudziłem mu w tej sprawie. Przecież znalezienie winowajcy i pozbycie się go nie może być trudne.

Dotarcie na miejsce zajęło mi więcej czasu niż myślałem. Podziemne miasto jest ohydne, pełno tu brudnych, bezużytecznych ludzi żyjących jedynie pragnieniem wyjścia z tej dziury. I tak ostatecznie im się nie uda wieść wymarzonego życia, a nikt na powierzchni ich nie oczekuję. Przemyślenia przerwało mi podejście jednego z nowych członków żandarmerii, jeśli mnie pamięć nie myli, nazywa się  Ian Andara i zasłynął w swoim roku z użycia trójwymiarowego manewru i logicznego myślenia. Podobno ma talent. Jednak tu za bardzo mu się nie przyda, tak naprawdę jedyną wykwalifikowano jednostką jest oddział, w którym jestem i nie  służy on do walki z tytanami, lecz ludźmi. Nasze zadanie to służba królowi i likwidowanie możliwych buntowników. Dla mnie osobiście najbardziej podejrzani o to są Zwiadowcy, ale dopóki wychodzą za mury i giną, niewiele to zmienia. Wracając do tematu wcześniej Ian podszedł do mnie i powiedział:

- Melduję, że ofiara zmarła w wyniku uderzenia nożem, prawdopodobnie rabunek, bo nie ma praktycznie żadnych wartościowych rzeczy- świetnie, w takim wypadku wystarczy znaleźć rabusia i sprawa skończona- Odnalazłem tego niegodziwca, ale zarzeka się i co ważniejsze ma świadków, że był już praktycznie martwy jak go znalazł. Nie zmieni to jego kary, ale to oznacza, że w zabójstwo pana Sadwey'a jest zamieszany ktoś jeszcze- a miało być tak pięknie... Czemu młodzi muszą wszystko komplikować??- proponuję posłuchać zeznań poprzez wyznaczenie nagrody, tylko zeznania zgadzające się z naszymi dowodami będą uznawane. Za złapanie i przyprowadzenie tego przestępcy nagrodą będzie obywatelstwo. Dzięki temu nie będą go chronić ani niczego ukrywać- Sam to wymyślił? Z taką pomocą nie muszę się martwić o nic. Chyba powinienem przedstawić go potem kapitanowi.

- Niech będzie, to dobry pomysł. Zrealizuj go jak najszybciej i po zebraniu zeznań zdaj mi raport.

- Zrozumiałem, sir! Już biorę się do pracy!- ma sporo energii, mogę się cieszyć, znalazłem kamień szlachetny warty oszlifowania. Nie mogę się doczekać, co on jeszcze wymyśli. Nawet jeśli ten złodziejaszek jest nic nie wart to dobrze wypadniemy w oczach szlachty.

            Zanim jednak cokolwiek zrobię, to rozejrzę się po okolicy. Nieważne jak bardzo mnie ona obrzydza, może być tu coś wartego uwagi. Dla pewności nie pójdę w mundurze, plotki zawsze jakieś są, ale nic nie powiedzą przy kimś z Policji. Dodatkową mogą być agresywni, a do śledztwa nie potrzebuję rozgłosu. Moje nowe ubranie stanowiła zwykła, lekko już szara koszulka, brązowe, długie spodnie i skórzana marynarka. Wyglądam lepiej niż większość tych gnid, ale gorzej niż ktoś dobrze usytuowany z powierzchni. Nikomu nie powiedziałem o moim małym wypadzie. To będzie mój sekret.

            W pierwszym barze było dość cicho i nikt nic nie powiedział na ten temat, żadnych plotek. Postanowiłem więc przenieść się do innego bar. Nie był w najlepszej kondycji, ale pełno było w nim ludzi. Usiadłem przy barze i zwyczajnie zamówiłem piwo. Wokół było tak głośno, że trudno było cokolwiek usłyszeć  w całości. Miałem jednak na tyle dużo szczęścia ,że ludzie z informacjami i humorkiem po alkoholu, aby się nimi podzielić, siedzieli tuż za mną.

- Słyszeliście może o tym ścierwie? On i jego ludzie tak się wywyższali, a zostali zabici przez jedno osobę. Żałosne, hahahahahahahahahhah…- jedna osoba zabiła jego najlepszych ludzi? Nie wierzę… Jak silny on może być?

-Jestem pewny, że był to ten gówniarz Levi. Podobno widziano go w tamtejszej okolicy. Słyszałem o jeszcze lepszych akcjach z jego strony, to była dla niego pestka!!!- Muszę dowiedzieć się więcej o tym szczylu i powiedzieć kapitanowi. Może być w przyszłości poważną przeszkodą na naszej drodze.

- Zamknijcie się już, nie ważne czy on to zrobił czy kto inny. Lepiej uważajcie, co mówicie. Jak nie widzieliście, nie rozpuszczajcie plotek!- słysząc to wstali i zaczęła się kłótnia. Nie słuchałem dalej, zapłaciłem za swoje i wyszedłem.  

Hejka, jak tam lany poniedziałek?? Myślę, że humor na pewno dopisuje :P Postanowiłam opublikować coś tam dzisiaj, bo mam  w tym tygodniu sporo nauki. W każdym razie mam nadzieję, że jest na tyle dobrze czyli nie tak źle, abyście to przeczytali. Dedyk dla Hani za to, że tu jesteś <3 

 Przy okazji pojawili się nowi bohaterowie, których nie ma w zakładce, ale jak znajdę czas, to ich tam umieszczę. Pozdrawiam i do następnego :)